Prof. Henry Drummond schrijft in zijn boek Het Hoogste Goed: ‘Overvloedig lief te hebben is overvloedig te leven, en eeuwig lief te hebben is eeuwig te leven. Daarom is het eeuwige leven onoplosbaar verbonden met de liefde.’ En verder schrijft hij: ‘Als een mens niemand of niets meer heeft om lief te hebben, …….dan heeft hij geen reden meer om te leven.’
Wat is deze liefde? Prof. Henry Drummond heeft zich voor het schrijven van zijn boekje laten inspireren door de brief van de apostel Paulus in de Bijbel 1 Korinthe vers 13 ‘Uitnemendheid der liefde’. Dit is een wetenschappelijke verklaring over de metafysische werking van liefde. We kunnen er lezen waartoe liefde in staat is en hoe ze kan worden toegepast in ons dagelijks leven.
Als ik op google zoek naar de wetenschap van liefde, krijg ik andere informatie. In het bijzonder viel mij een artikel op dat 18 juli 2007 in Elsevier werd geplaatst ‘Wat is liefde? – Wetenschap: Leve de liefde’. Het begint met: 'Vanaf het moment dat we geboren worden, zijn we op zoek naar anderen die ons willen vasthouden, strelen, knuffelen. De behoefte aan liefde, passie, seks zit van oudsher diep ingebouwd in de mens. Liefde is namelijk van levensbelang. Zuigelingen die niet regelmatig worden geaaid en geknuffeld, gaan dood. Volwassenen die geen liefde geven en ontvangen, vereenzamen. Ze hebben een slechtere weerstand, krijgen eerder te kampen met geestelijke en lichamelijke aandoeningen, leven ongezonder en gaan eerder dood.’
In essentie schrijven Paulus, Drummond en Elsevier over het hetzelfde en toch kan er een belangrijk onderscheid worden gemaakt. De uitgangspunten verschillen. In hun benaderingswijze gaan Paulus en Drummond uit van liefde als oerkracht, geestelijke energie, niet vangbaar voor menselijke hypothesen, ongrijpbaar voor het verstand, alleen voelbaar met het hart en te begrijpen door geestelijk inzicht. De schrijfster van het artikel in Elsevier gaat ervan uit dat liefde een kwestie van hormonen, neurotransmitters en andere biochemische substanties is, dat liefde is gebonden aan lichamelijke, sociale en culturele regels en processen waar we nauwelijks greep op hebben. Daardoor zou liefde een mysterie blijven.
Er zijn vele varianten van liefde met bijbehorende kenmerken, zoals emotionele liefde, lichamelijke liefde, platonische liefde, ouderliefde, dierenliefde en nog veel meer. Wij kunnen op liefde eindeloos etiketjes plakken. Door liefde voor een speciaal iemand of een specifiek ding te koesteren en daarmee anderen buiten te sluiten, zullen wij nooit die voldoening of dat geluk ervaren wat wij ervan verwachten. Zolang wij in onze gedachten iets of iemand van liefde afscheiden, zullen we altijd teleurgesteld achterblijven. Liefde laat zich niet afzonderen. Als we in staat zijn om in verbinding met alles en iedereen universele liefde te voelen, zullen we niet meer teleurgesteld worden. Deze liefde zal blijvend stromen, zich eeuwig vermenigvuldigen en duurzaam geluk brengen.
Dit betekent niet, dat wij geen exclusieve liefdesrelatie mogen aangaan en ook niet dat wij de liefde met iedereen moeten bedrijven. Verre van dat. Het gaat erom in verbinding met de ander uitdrukking te geven aan liefde als energie voor iedereen en alles wat leeft. Leven kan alleen blijven voortbestaan door liefde. Alles wat leeft, is door liefde tot stand gekomen en wordt door liefde in stand gehouden. Wat niet door liefde is samengevoegd, zal door liefde worden gescheiden en wat door liefde is samengebracht, kunnen wij niet scheiden. Dit te doordenken en in te voelen brengt rust en harmonie. Daarmee verdwijnt de onrust om te blijven zoeken naar die ander voor een eenmalige liefdeskick of duurzame liefdevolle verbinding. Die ander zit namelijk in onszelf, in onze gedachten, in onze volmaakte of onvolmaakte perceptie van liefde. Zowel in een exclusieve als in een open liefdesrelatie kan de universele liefde worden uitgedragen, want het gaat niet om de ander, het gaat altijd om onszelf :-)
© Maria Elisabeth 2013
Reactie plaatsen
Reacties