Toen ik dit onlangs bij een vriend van mij verkondigde, keek hij mij met grote vragende ogen aan. Hij sputterde tegen en zei, dat geld weliswaar niet altijd gelukkig, maar het leven wel een stuk gemakkelijker maakt. Verder zei hij, dat geld niets voor hem betekent en dat hij het altijd uitgeeft. Feitelijk heeft hij gelijk, maar geld als waardeloos beschouwen, betekent ook dat het nooit iets voor je zal kunnen doen. Je kunt niet op twee gedachten hinken; van de ene kant beweren, dat het jouw leven zou vergemakkelijken en van de andere kant, dat het niets voor je betekent. Dan blijf je ronddraaien in een cirkel van tegenstrijdigheid, die geen oplossing of uitweg zal aanreiken. Sterker nog, het spanningsveld van deze tegenstrijdigheid zal elke oplossing afhouden.
Alweer enkele jaren geleden kwam ik een man tegen, die mij om geld vroeg en daarbij een brief liet zien, dat hij de gelofte van armoede bij zijn kerk had afgelegd. Hij meende daarmee een vrijbrief te hebben om geld te kunnen vragen. Met ongeloof keek ik hem aan. Ik wist niet eens, dat zoiets bestond. Ik kan niet begrijpen waarom iemand een gelofte van armoede zou willen afleggen. En ik kan ook niet begrijpen waarom iemand om geld vraagt en nog minder op basis van zo’n brief. Hoe krom zit die gedachte in elkaar.
Hebben wij een verdraaide relatie tot geld? Over het algemeen denk ik van wel en dat is ook in het belang van de machthebbers in deze wereld. In onze wereldse gedachte is geld een machtsmiddel om afhankelijkheid te bewerken. Als gevolg daarvan streven wij naar onafhankelijkheid. De lening die je aangaat of de hypotheek die je afsluit, maken je afhankelijk van de verstrekker. Jouw keuzes bepalen uiteindelijk jouw mate van vrijheid en voor deze gemaakte keuzes moet je verantwoordelijkheid nemen en consequenties aanvaarden. Klagen helpt je niet vooruit.
Hoe moeten we dan met geld omgaan? Geld is dode materie en kan niets voor jou of mij betekenen. Wat geld vertegenwoordigt, is wel van betekenis. Dat is het kunnen voorzien in behoeften, al dan niet noodzakelijke behoeften. Voorziening betekent niet het tegemoet komen in hebzucht en andere verlangens van het ego. Het gaat bij voorziening niet om behoeftebevrediging, maar om berusting in het weten, dat je altijd en overval in al het nodige wordt voorzien. Dit kan geld zijn, maar ook in andere vormen worden aangereikt. Door de juiste gedachten te koesteren, de juiste beweegredenen na te streven en de juiste keuzes te maken, zal voorziening plaatsvinden. Ondenkbare wegen en middelen worden aangewend. Door in vertrouwen vast te houden aan al het goede, dat ons is gegund en gegeven, zal het zich voor onze ogen manifesteren. Door onze gedachten leeg te maken van twijfel, angst, onzekerheid en deze ruimte te vullen met liefdevolle onzelfzuchtige gedachten, zal het goede niet uitblijven. Het is altijd een gemis aan Liefde in onze gedachten, dat leidt tot een gemis aan geld in onze ervaring. Liefde wil niets liever dan ons al het goede geven.
© Maria Elisabeth 2013
Reactie plaatsen
Reacties